Tata

łza
jedna za drugą

łzy
całe potoki

krystalicznie czysty
ból

słony smak 
w kącikach ust
i wargi 
wargi
wykrzywione
jak całe zło świata

Ucieczka
do kąta
pod łóżko
do szafy
horyzont za daleko
dla małych stóp

Tato
nie bij!

Tato
nie

 

Straszne i smutne zarazem takie lubię choć to ostatnie "ta" bym skasował :)

Posłuchałem. Skasowałem. :)

W zestawieniu z Moherem brzmi zaskakująco i strasznie.

Teraz jest jak dla mnie idealny. Pozdrawiam 

Zapewniam, że nie jestem tatą z tego wiersza.
Swoją drogą, to byłby fascynujący ewenement: ojciec, który bije dziecko, a potem pisze o tym wiersz.

Dziękuję. Również pozdrawiam. Choć uważam, że byłby idealny, gdyby nie trzeba go było pisać. :)

Nie pomyślałam o piszącym, raczej o  ojcu piszącego.

Szacunek z jakim autor odnosi się do ludzi starszych w wierszu MOHER jest odrobinę zaskakujący w zestawieniu z tym wierszem.

Chociaż... jest coś takiego jak syndrom sztokholmski, wiec może nie ma w tym niczego dziwnego?

Piszący miał również dziadków. :)

No tak :)

Tym razem średnio, warto jeszcze dopracować. Za dużo tych łez. Wiersz oparty na traumie / śmierci dostatecznie mocno uderza w Czytelnika. 

Pozdrawiam. 

Podmiot liryczny to nie autor eh... :)

co do łez to jak dla mnie jest ich w sam raz to one przykuły moja uwagę ... kazdy odbiera wiersz indywidualnie dlatego napisałem dla mnie idealny :) 

Może za dużo czytałem podobnych. Poza tym nie przepadam za wierszami, gdzie trauma robi za poezję. Można zostawiać łzy ale wtedy zostawić coś dla Czytelnika. Niech myśli:

Teraz już jest coś więcej niż tylko wstrząsająca proza. 

Oczywiście to tylko przykład, Autorze :)

Nie odczytuję tego wiersza jako prozę... Może to wina mojej intonacji/interpretacji ... Nie uważam że czytelnik musi nadmiernie myśleć może trochę to dziwnie zabrzmi ale lepiej żeby podmiot liryczny  nie skończył  jak podmiot liryczny w "Miedzy wierszami" @JADer 'a przepraszam że powołuje się na inny wiersz ale pasuje do zaistniałej sytuacji.

Dlatego coraz mniej jest dobrej poezji. 

Co do "między wierszami" to ktoś ujął to tak:

90 procent autor, reszta dla czytelnika to proza. 

Pół autora drugie pół czytelnika jest poezją. 

Mniej niż 50 procent podpowiedzi autora to bełkot, ten z wiersza Jadera..

Witaj - smutny do bólu - nie ma nic gorszego jak bezbronność dziecka.

Nasuwa się tylko pytanie  - gdzie jest w tym momęcie matka - 

                                                                                                                                                                      pozd.

Zgadzam się poi częsci z PW, odobiscie usunąłbym potoki łez i powtórzone wargi , bedzie to bez straty dla wymowy wiersza a z zyskiem dla przejrzystości, natomiast nie mogę przyjąć zaproponowanej przez PW wersji wiersza, zdecydowania osłabia dramatyzm, gubi uczuciowość.

Pozdrawiam :)

AD

Tylko sugerowałem.. Gavin pisze bardzo dobrze i da sobie radę sam :)

Oczywiście, jakiekolwiek uwagi w komentarzach to tylko osobiste zdanie komentujacych w niczym Autora nie zobowiązujące.