W obłokach

Jak klucz ptaków odlatujących przed zimą
jest moja miłość do tego świata --
co było, nie było,
i rzeka niesie konary drzew.

Jedynie wzbijanie się i jego trzepot
w stronę półksiężyca

jak pocałunek w obłokach

Ładny wiersz o żegnaniu się z tym światem. Każdego z nas to czeka.

Tylko chyba jest tu literówka lub błąd gramatyczny - pisze się i mówi: "w kierunku półksiężyca".

półksiężyc   ...  nadgryziony  księżyc  przez  gwiazdy

Mocne. Dobre. Ale w tym utworze niewykorzystane. Trochę szkoda, bo to jedno zdanie ma potencjał kuli armatniej.

Może nawet "rzeka przenosi konary drzew", ale to już takie tam czepianie się. Bywam marudny, jak kot po sterylizacji :)

Dla wszystkich serdeczne podziekowania za komentarze, cenne.

Skoro cenne, to dlaczego nie poprawiłeś tego błędu? :(

Ponieważ się nad tym zastanawiam. To raczej jest środek literacki.

Zamiast zapisywać w kierunku:półksiężyc. Mówi się przecież często w kierunku północ, a niekoniecznie w kierunku północnym. Lub mówi się po prostu kierunek północ. To taki zabieg językowy.

Ale się nad tym zastanawiam, bo najważniejsze jest, jak się czyta. A to przecież Ty, kochana Oxyvia_J jesteś czytelnikiem! Dlatego - wszystko dla Ciebie. Jednak oczywiście nie rezygnując z tego, co wydaje mi się najważniejsze w wierszu.

Mogę się mylić, jestem bardzo początkująca. To jeden z moich pierwszych wierszy.

Pozdrawiam serdecznie. I jeszcze raz dzięki.

Nie, nie mówi się: "w kierunku: północ". To jest ewidentny błąd gramatyczny, wierz mi.

Czasem pisze się na drogowskazach czy w tytułach filmów: "kierunek północ", ale na pewno nie należy tak pisać w utworze literackim, a szczególnie poetyckim (chyba że mamy do czynienia z jakąś stylizacją na skrótowy język drogowskazów, tytułów, sms-ów itp.).

Ale gdzie indziej nikomu nie przyszło do głowy, że to błąd...

No, kurczę. Przepraszam, ale naprawdę akurat ta fraza bardzo mi pasuje melodycznie.

Pisz sobie jak chcesz, ale to JEST błąd gramatyczny. I to skandaliczny. Zwłaszcza jak na poetę, który - jak mniemam - skończył podstawówkę.

 Nie mam pomysłu. Narazie zrzucam na litentia poetica.

Ale licentia poetica nie dopuszcza błędów.

 ...  przyciąga    półksiężyc ...

(przypływy i   odpływy   księżyca)

" w  kierunku "   -  brzmi  fatalnie

Może w stronę półksiężyca zakończy spór ? :)

O, to jest pomysl :) Bo mnie pomysly opuscily, jesli chodzi o ten wiersz. Edytuje jak sie dorwe do polskiej klawiatury.

A mi się zamarzył "przystanek księżyc" :) Żeby usiąść na chwilkę, wypić kawę, pocałować w policzek i wrócić na ziemię. Taki dziwny mam dziś nastrój :)

Miło, że masz inspirację :)

Chyba nie do końca tak miało być ;)

Musze sie dorwac do polskiej klawiatury. Chwilowo brak dostepu.