styczna

pędząc po swoich elipsach 
w centrum wzroku zdarzy się 
punkt największego wychylenia
poza zbaczającą linię bólu

słoneczne promienie skupią się 
na dnie żółtych kielichów 
pociemnieje między trawami
będziemy gwiazdozbiorem

Jak się wpadnie sobie w oczy, to jest styczna?

A nieco  później, niebo między trawami, no... tak to widzę.

:)

Jeśli tak podpowiada wyobraźnia, niech tak będzie ;)

Dziękuję za czytanie. Dobrej nocy:)

Ciekawe co inni zobaczą,

Dobrej, spokojnej :)

Witam - ale się narobiło Marlett - czytam i nie widzę punktu zaczepienia - istny kosmos.

Co lub kto to może być.

A może chodzi o miłość samotność rozstanie - przecież one czasem bolą.

 Ale zagadka ...mam nadzieje że ktoś rozszyfruje...

                                                                                                 Miłego ci życzę

Taki czytelnik to skarb :)

Dziękuję i gratuluję interpretacji :)

U mnie często tak bywa :)

Dziękuję ciepło :)

Czytam Twój wiersz po raz wtóry ...czytam tłumaczenie powyżej i nie widzę.. Chciałbym bardzo ale nie umiem. Może następnym razem mi się uda...

Dziękuję za dobre chęci :)

Kiedy zaczynałam przygodę z poezją, wiele czytałam na temat  środków stylistycznych w poezji.

Wiersze rymowane może są łatwiejsze do odczytania ,ale nie zawsze:)

Heh ja więcej czuję niż odbieram rozumem... Czytam czuję coś pięknego ale nie mogę się dostać do środka to trochę boli.. Uświadomienie sobie że jednak rozum oczy nie jest aż tak otwarty jakby się chciało :( 

w skrócie za tępy jestem :) może kiedyś jednak ten mur głową przebiję ;) 

 i pytam wujka Gugla o środki stylistyczne 

Serdecznie zachęcam do poznawania poezji.

Pisanie stanie się trudniejsze, ale przyniesie więcej satysfakcji.

Masz potencjał i zapał do pisania :)

Przecież wiersz został już rozszyfrowany przez Jacka K.

@Marlett

dziękuję ale wiem że mam granice - nieskończone :) ...

czytam dalej wiedzę chłonę ;)

Ładnie ujęte.

PozdrawiaM.