Arcydzieło

Patrzył w chmurkę, gdy pod górkę
wolno kroczył,
nagle w główkę dostał piórkiem
między oczy:
rany boskie - słowo gorzkie
się wymknęło -
gdzieś posiałem moje całe
arcydzieło

może w ramy gdzieś u mamy
się upchało,
może wyszło w niezawisłość
nazbyt śmiało,
nie daj boże, w lesie może
gdzieś się skrywa,
a gdy przy tem lekko spite
będzie zgrywa

ech, cholera wściekłość szczera
już mnie wzięła,
będzie ściema, bo ja nie mam
arcydzieła,
no więc siadam gdzie popada
z piórem w ręce
i tak sobie dzieło skrobię
jak najprędzej

skacze piórem jak kangurem
po papierze
wizja nowa, nadbudowa,
w sukces wierzę, 
potem jętki, szmelc, baretki,
w dzieło włożę,
ujdzie w tłumie, nie zrozumie
nikt, a może
wprost nie przyzna, że chińszczyzna, 
tak ze strachu,
bo rzecz jasna, każdy z nas ma
lęk obciachu.

   Nie znam się ;)  ale poczuciem  humoru i swadą imponuje :)

   pozdrawiam 

Nie ma co prawić, trzeba lubić i basta.

Masz świetne pióro :)

Jeszcze rymy środkowe!

Ech, te Kobiety, potrafią połaskotać ego ;)))

Dzięki!

już przez chwilę czoła chylę

fajne rymy

arcydzieło gdzieś się wcięło

bez przyczyny

lecz są wersy a z nich wierszyk

urokliwy

i czaruje wątek snuje

tak na niby

bez obciachu i bez stachu

autor kokiet

wie dokładnie że wiersz ładny

a nie gniotek

pozdrawiam

Gratuluję ,,,,i witam na portalu,,,

i mi się też ta małpa znajoma wydaje :)

Pozdrawiam

Moi Drodzy, dziękuję wszystkim za przemiłe wpisy.

Dla kogoś, kto choć trochę uważa się za satyryka, uśmiech czytelnika jest najbardziej pożądana reakcją na to co pisze i powodem do poczucia niewielkiej choćby satysfakcji.

Za ten uśmiech Wam raz jeszcze serdecznie dziękuję :)))

Jacku, ta sympatyczna małpa od kilkunastu lat towarzyszy mi na różnych forach, byc może na ktorymś z nich sie spotkaliśmy.

Pozdrawiam :)