-
Ostatnio w Warsztacie
-
Konrad Koper 2 948
Szumią drzewa, strumień szemrze, śpiewają ptaki…
Owca bawi się. Wilk podstępnie gra na lutni, by ją zwabić.
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 25 odpowiedzi
- 469 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 674 wyświetleń
-
- 19 odpowiedzi
- 381 wyświetleń
-
- 18 odpowiedzi
- 274 wyświetleń
-
- 15 odpowiedzi
- 280 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Triengel · Opublikowano
W ponurym lesie tuż po zmroku Kiedy wszystko znika z zasięgu wzroku Słychać straszliwe krzyki Nieludzkie wręcz ryki Złą sławą jest owiany Gdyż każdy kto wejdzie kończy martwy... Wszystko zaczęło się dawno temu Kiedy pradziady służyli bogu swemu Grupa młodych niewolników Chcąc wyrwać się z elit wpływów Krwawą bitkę nagle wszczęli Strażników gardła poderżnęli I uciekli w nieznanym im kierunku Licząc na odrobinę ratunku... Biegli tak już bardzo długo O postym żołądku, w ustach sucho Zatrzymali się w jakimś lesie Mijając okoliczne wsie Byli zmęczeni i przestraszeni Mając dużo wolnej przestrzeni Rozbili natychmiast obóz swój W pobliżu znaleźli niewielki wodopój Brakowało im jedynie pożywienia Zjedliby nawet surowego jelenia... Kilku chłopców udało się na przechadzkę Krzycząc głośno, mając niezłą zabawę W głąb lasu niedaleko ich domu Jak zwykle nie mówiąc o tym nikomu Idąc znanym im szlakiem Z oddali zobaczyli ognisko pozostawione odłogiem Najstarszy z nich zaczął podchodzić bliżej Pozostali prosili żeby nie szedł dalej Zignorował ich i się powoli do celu zbliżał Nie spodziewali się, że ktoś już na nich czekał... To zasadzka! Była to nieuczciwa walka Z każdej strony zostali otoczeni Oprawcy w ostre kije uzbrojeni Z zimną krwią ich zabili Na ucieczkę szans nie mieli Zwłoki poćwiartowali i usmażyli A na samym końcu je zjedli... Na tym nie poprzestając Z czasem również tam się osiedlając Polowali na ludzi niemal codziennie Ulepszając przy tym swoje uzbrojenie Każdy kto w tym lesie się zgubił Do domu już nigdy nie wrócił... Od tego czasu wiele lat minęło Z roku na rok tysiące ludzi zginęło Mimo znaków ostrzegawczych Oraz licznych historii opowiedzianych Zawsze znalazł się ktoś Kto sądził że ma w sobie to coś Żeby po zmroku do lasu dumnie wejść I zwycięski oręż nad sobą nieść Lecz jak to się zwykle okazywało Zjedzone zostało takiego ciało Stąd też te wszystkie ostrzeżenia Gdyż nie są one bez znaczenia... -
Przez poezja.tanczy · Opublikowano
@agfka Na uniesienie, historia skwerku Takie patrzenie, multum rozterków Ciekawy wiersz. Zatrzymuje Czytam trzeci raz Pozdrawiam miło, M. -
Przez poezja.tanczy · Opublikowano
@snežinka Jak ze słońcem, te rozmowy Materiały, do odnowy Chyba najlepszy Twój wiersz który czytałem Rozwijasz się Pozdrawiam miło, M. -
Przez poezja.tanczy · Opublikowano
@kwintesencja Na odwrotność, stosowanie Takie dalsze, zapoznanie Już gratulowałem Ci tego wiersza Ale ponawiam, jest za co! Pozdrawiam miło, M. -
Przez poezja.tanczy · Opublikowano
@Starzec Na wymowę, druzgotanie Na pogodę, biletów sprzedanie Naprawdę dobry wiersz Pozdrawiam miło, M.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się