-
Ostatnio w Warsztacie
-
M_arianna_ 4 667
Nie, nie jęczę,
że odeszło w zapomnienie;
gdzieś za dźwiękiem,
który gościł, jak wspomnienie.
Hen, w przestrzeni,
jakiś nikły kontakt gramy;
jednak ciągle
z poziomami się mijamy.
Choć gra echo,
do tych wersji się nie zniżę;
moje myśli
przelatują piętro wyżej.
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 15 odpowiedzi
- 291 wyświetleń
-
- 15 odpowiedzi
- 383 wyświetleń
-
- 13 odpowiedzi
- 247 wyświetleń
-
- 13 odpowiedzi
- 115 wyświetleń
-
- 13 odpowiedzi
- 313 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Dekaos Dondi · Opublikowano
Tego pamiętnego dnia, musiałem jakoś zareagować z uwagi na powstałą sytuację. Tym bardziej, że facet stał. Lecz niestety nie tylko. I w tym cały problem, gdyż poza staniem, ogarniał lustrującym wzrokiem, to co widział przed sobą. Pomyślałem, że nie mogę sprawy pokpić, tylko do dziwaka zagadać, by w ten sposób przerwać, jakże haniebny proceder. Widziałem przecież, że mogą być jeszcze bardziej, jeżeli nie otrzymają pomocy. Dlatego podszedłem do stojącego i grzecznie zapytałem: –– Po cholerę pan tu stoisz? –– Nie. Tylko patrzę na nią. –– Panie, w tym cały problem. Zapewne pan przesadnie pochwaliłeś wygląd. Każesz jej uwierzyć, że jest piękna. –– Chwila… kto? –– Pan nie strugaj wariata, bo zapewne od dawna nie musisz. Za chwile po nią przyjadą, wrzucą, zamkną i wtedy biedna zobaczy, jak jest prawda. –– Jaka biedna? –– No co pan z takim odlotem intelektualnym, do tylnego przodu. Jak jaka biedna? Trochę przewidywania następstw swoich działań, panie molestujący wzrokiem. –– Przewidywania następstw? A niby wobec kogo? Przecież tu nikogo nie ma, oprócz nas. –– Pan tak na poważnie pytania z odpowiedzią nie łączysz ? No jak to wobec kogo? Wobec sterty. –– Tej tutaj na którą patrzę? –– O właśnie tej, niemiłosiernie panie patrzący. Wreszcie pan kumasz co nieco. –– Ale… –– Ale srale, kupy małe. Tu trzeba człowieczeństwem empatycznym spojrzeć. Spójrz pan, coś narobił. Nie wstyd panu? Jak im teraz trudno posegregować umysły. Są przez pana zupełnie zmieszane. -
Przez kwintesencja · Opublikowano
Nie umiem chyba w język filmu Wypada znać się trzeba przegryźć Ten jeden głębszy czymś soczystym Ostatni lot barowej ciemki Ostatnie tango na chodniku A w nas kitwaszą się domysły -
-
Przez jan_komułzykant · Opublikowano
@Nefretete Problemem jakim jest dla mnie zjawisko o nazwie ‘Mordnilap’ jest przede wszystkim brak zasadności jego tworzenia, bo rezultat wydaje mi się na tyle niedorzeczny, i wątpliwy, że chyba się tym nie zainteresuję. Co nie znaczy, że innym to nie da ogromu satysfakcji z ich tworzenia. Może brak mi jakichś połączeń/synaps regulujących tę wrażliwość, stąd taka „ślepota” i brak fascynacji. Niezrozumiała też dla mnie jest w tym przypadku metoda i cykl powstawania. Nie ma bowiem (albo bardziej prawdopodobne, że ja nie łapię) zasady, dzięki której dałbym radę to ‘zjawisko’ choćby w jakimś stopniu ogarnąć. Do wszelkiego rodzaju „nadrabiania” jakiejkolwiek idei z reguły podchodzę sceptycznie, ponieważ wychodzę z założenia, że jeśli istnieją zjawiska niewytłumaczalne, pozostawiam je z czystym sumieniem właśnie w tej kategorii zjawisk, przeznaczając sobie tę ścieżkę na, być może, inny byt z podobnym rodzajem zjawiska, jakim jest reinkarnacja :) Niemniej również dziękuję Ci za miłą pogawędkę, jeśli cokolwiek zrozumiałem z Mordnilapa/pu (?) znalazłem u siebie coś takiego: - Art, na migi wdaj Ikarowi popęd i adres. - Adres Alana? - Ser da. Idę po piwo, raki - Jadwigi mantra. - A na laser, da?Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Dzięki jeszcze raz, pozdrawiam. -
Przez Tyrs · Opublikowano
@Somalija Hej, Ty wiesz, że ja nigdy nikogo nie skrytykowałem. Każdy ma prawo pisać. Część osób pisze na portalu fantastycznie, im zazdroszczę, ale i kibicuję, część tak sobie, część słabo. Ale mają prawo. Nigdy nie krytykuję. Nigdy niemal też nie oceniam. Chociaż czytam - wiem, kto pisze i jak pisze. Niemniej jednak wulgaryzajcę tekstu mogę zrozumieć u wielkich - vide! Bukowski. Z genialnym pisaniem. Ale połączenie tak naiwnego, słabego pisania z czymś obrzydliwym jest nie do przyjęcia. Po prostu. Dlatego mnie ruszyło. Ostatnio chyba tak stanowczo się wypowiedziałem, gdy Stachura (świetny tenor i dobry człowiek) sciągnął Zenka do Teatru Wielkiego. Są pewne granice. Pozdr. serdecznie. Ptr
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się