Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Wybór


Rekomendowane odpowiedzi

Cierpi serce co kocha za bardzo. Przepada dusza, co wielbi człowieka jak boga. Bo kiedy tracisz to, co darzyłeś tak wielkim uczuciem, umierasz. Wszechświat kurczy się do twego bólu, a potem przestajesz istnieć.
Więc nie życzę Ci tego - miłości co niszczy, żaru co spala.

Chyba że znajdziesz w sobie siłę, nie tę ludzką, którą wprawia materię w ruch, tylko siłę serca, które potrafi wznieść ducha na wyżyny. Dusza odradza się, dopóki żyjesz i masz nadzieję. Wznosisz wzrok ponad horyzont i wierzysz że to nie koniec, bo to co wieczne nie umiera.

I zaczynasz żyć na nowo - wiarą i nadzieją czekając na nieskończoność. Żyjesz w dwóch wymiarach boskim i ludzkim, bo choć twoja dusza wznosi się to ciało jest ciągle ziemską powłoką. I wtedy Ty decydujesz jak chcesz "przeżyć życie". Możesz czekać na nieuchronny koniec w poczuciu krzywdy i żalu albo zaznać wielkiego szczęścia, jakie niesie za sobą samo istnienie na tym świecie, życie.
Wielu musiało wybrać, zbyt wielu.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...