*** (co się z nami stało...)

co się z nami stało
misiaku mój sznurkowy kochanku
masz oczy z guzików dlaczego
moje głębokie sięgają do obcych
galaktyk zwanych przekleństwem mężatek

co się z nami stało
misiaku mój sznurkowy kochanku
lgnę do ciebie przez lata ciałem i sercem
ty jutą kłujesz i choć w środku jesteś antyalergiczny
łzawię i pociągam nosem

co się z nami stało
misiaku mój sznurkowy kochanku
teraz w naszej kosmicznej oazie gwiazda Ziemia
pod stopami zapada się grunt prawdy
na ślepo wpychasz w czarną dziurę

co się z nami stało
misiaku mój sznurkowy kochanku
oddaję tobie moje oczy
uratuj nas

Poczułem się Twoim Jolu misiakiem..Dobre, ciekawe. CCC.

@Jolanta_S.

Jakoś tego Twojego misiaka polubiłam. Ma w sobie wielkooczne ciepełko i niezbywalną energię twórczą. Może i jakąś moc sprawczą...
Poza tym - zostałam skokietowana kawałkami kosmosu i siłą czarnych dziur - moją wielką, życiową pasją. Wprawdzie duet: "gwiazda - Ziemia" trochę mnie uruchamia, wszak to tylko metafora w poezji.:-)

Pozdrowienie. e.

@Jolanta_S.
Tyle razy mi tego "misiaka" "wciskałaś, że jak go nie kupić :)
pozdr

@Stefan_Rewiński
Stef prawie bosko...
Dziękuję i do miłego :)

a i serdeczności ślę

@Stefan_Rewiński
Stef prawie bosko...
Dziękuję i do miłego :)

a i serdeczności ślę

@maria_bard
Wszak metafora...

Dziękuję Tobie i serdecznie pozdrawiam :)

@Mariusz_Sukmanowski
Mariuszu :) będzie więcej...
będę bogata - (w sensie) szczęśliwa - chyba jestem, no jestem...

Pozdrawiam serdecznie i dziękuję :)

Ten fragment mnie rozłożył. Pozytywnie, oczywiście.
Pozdr.

Ten fragment mnie rozłożył. Pozytywnie, oczywiście.
Pozdr.

Bo prawda to siła wyższa :)
Pozdrawiam