Pocałunek

zmurszała samotność
odchodzi płatkami od skóry
promienie słońca
otulają me ciało

coś Ci dać
złotego włosa nić
delikatny dotyk
czerwień warg

czekasz chwili
z tchem zapartym
oczami wpatrzonymi
wyciągasz dłonie

w nieuchwytnej chwili zatrzymani
w wiecznym trwaniu zaklęci
tak szczęśliwi, sobą pochłonięci

i tylko
zręczna ręka artysty
którą miłość prowadzi
wykuje w zimnym kamieniu
co serce czuje

Na marmurowej wyrył płycie
czas wieczne prawa dla ludzkości:
Nic piękniejszego ponad życie,
w życiu nic ponad czar miłości.

/Lope de Vega/

Piękny wiersz o nie zniszczalnym uczuciu które zwie się prawdziwa miłość.