Start

Wieczoru pięknego,

tak zwanego lazurowego.

Początkowo jednak błękitnego.


Spojrzawszy w zwierciadła cień,

Dojrzawszy przyszłość, przyszłości,

Decyzja teraźniejszości.


Kulawego trzymasz swego.

Zgiąwszy, nie do sprostowania.

Nawet nie dający się sprasować,

Będzie bardziej, dalej kulać.


Skąd wiadomość nadejść ma,

skoro trzymasz nieznany sobie znak.


Nieskończoność możliwości,

daje możliwości jego mości,

tylko, czy się dobrze ugości!?


To co daje znak,

kiedyś spojrzy w spak,

i oceni to,

co zaprezentowało, i prezentować będzie miało...

Pierwsze dwie zwrotki w komitywie z ostatnią dla mnie zupełnie wystarczają.
Zastanawiają mnie dwie rzeczy:
1) dlaczego odstępy między wersami są tak duże
2) z jakiego powodu raz daje Pan dużą literę po przecinku, a raz nie

Jeśli chodzi o odstępy pomiedzy wersami to są one spowodowane przez edytor tekstu.

Po drugie używają dużych liter chce pewne aspekty wyróżnić w ten sposób :)